تحویل بهار

آقای من

مهمان دو روزه ی قلبم

به یاد داری روزی را که بی اجازه پا گذاشتی به خانه ی متروکه ی دلم؟؟

امروز می خواهم که ترکش کنی

با اجازه... به اجبار... با التماس

نگو نه...

که دست و پای دلم شکسته است و...

بند بند ساقه های تنم خشک و پوسیده اند

به حرمت نگاه های عاشقانه ات

و نه هیچ چیز دیگر

بگذار آسوده سال را تحویل دهم

همین...